Ik neem je mee naar Rome of Parijs

Ik neem je mee naar Rome of Parijs van Gers Pardoel
Toen ik het nummer voor het eerst hoorde dacht ik daar heb je weer zo een vervelende oorworm, hm.
De jeugd hier in huis zong het luidkeels mee en je hoorde het te pas en te onpas, tot ik beter naar de tekst ging luisteren, en het liedje me aan iemand doet denken, nu komt er steeds een glimlach op mijn gezicht als ik het hoor en denk ik valt wel mee die oorworm :0)

Hebben jullie dat ook, je staat te wachten op je bagage en plots lijkt iedereen een zwarte of een donkerblauwe koffer te hebben. Ik had er al een kleurrijke sjaaltjes aangebonden en sleutelhangers maar dat verdween keer op keer.
Bij onze laatste vliegvakantie hadden we het idee om een rood lintje aan de koffer te binden, bleek dat meerdere mensen dat idee hadden, en dat terwijl ik hier een restjesmand heb die naar mij lonkte.

Dus nam ik een kleurig stofje( eentje dat een beetje opvalt), en maakte er mijn eigen valieslabel van.

Ik stikte er een stukje stevig plastiek op , zodat je er eventueel je adres in kan steken, je koffer kan je nooit teveel voorzien van je naam ( als er eentje afgerukt wordt is het handig als er nog eentje aanhangt)

Nu wat ook helpt is een tas nemen die opvalt.
Dat reizen gaat voorlopig nog even bij dromen moeten blijven ( ik kan amper stappen :0))
Het idee is er al, en daar kan ik ook al erg van genieten.

En dan nu even over onze post, zucht!
Ik deed vorige week mijn PIF-enveloppen op de post,
laat alles netjes afwegen, alles volgens de regels en waar je dan denkt dat de post voor Nederland een dagje langer kan duren is dat niet zo, alles dik in orde, maar de onze, de Belgische daar is dus wat mis mee, van de drie enveloppen is er eentje aangekomen, eentje zat deze morgen terug in mijn bus en dat derde pakje daar heb ik het raden naar.
Hoe zat dat ook al al weer met die lonen daar bovenaan bij de bazen?