Lezen tussen de regels

Els deelde wat uit, dingen die fijn zijn.
We hebben al leuke post gewisseld, dus liet ik de kans aan anderen dacht ik, ik kreeg nog een troostprijs.
En niet zomaar eentje, ze las me tussen de regels door, ook al kennen we elkaar niet en hebben we elkaar nooit gezien,ze  koos er die dingen uit waar ik blij van wordt, waar ik van geniet, hoe mooi is dat.
Els had een pracht van een envelop gemaakt van oude illustraties uit kinderboeken, en laat ik daar nu net veel bewondering en interesse voor hebben. In de envelop zat een kaartje met de verwijzing naar wolken, beetje wegdromen en blij zijn met lucht, en wie dat kan en beseft die is volgens mij heel rijk.

Er zat een schattig kaartje met eendjes in, elkaar graag zien maakt de wereld zoveel mooier!

Er zat een kaartje in met een hert, waar ik een magneet van ga maken of gewoon bij mijn eigen plaatjes zet.
In ons dorp lopen in het stiltegebied dat wij hier hebben herten of reeën, die zijn zo prachtig om naar te kijken en als ze je wandelpad kruisen op een paar meter afstand dan hou je je adem even in.
Naar de reeën gaan kijken maakt mijn hoofd leeg en doet me keer op keer beseffen hoe mooi onze schepping is.

Er zaten ook oude foto's bij, die ze op een rommelmarkt gekocht had.
Integrerend zijn ze, eentje is getrokken op reis aan een soort monument in de bergen, het lijkt op een kruis maar dat is het niet.
De andere foto zijn vrienden of familie die poseren met de bergen op de achtergrond, die foto doet je zin krijgen en wegdromen over verre oorden en vakantie..
Ik wilde de foto's eer aandoen, waarschijnlijk waren ze in de tijd pure luxe, ook het reizen.
Na een beetje hersenbreken kwam ik op dit, een wasknijper met Japanse tape en dubbelklevende plakband,
Op de andere foto
deed ik eveneens dubbelklevende plakband en maakte er een kadertje rond met tape van de Hema.
Wat reisboeken erbij maken het plaatje compleet.

Het eendenplaatje is ook weer ideaal voor magneetplaatjes van te maken, de wasknijper met wat pluimen erbij als decoratie.
het speldje heeft Els van De(Bo)rah, die fantastische tekeningen maakt, de moeite om eens te gaan kijken op haar blog.
Het krijgt een ereplekje aan de riem van mijn handtas.

Als afsluiter eentje van Toon Hermans;
Droom

ik droom dat er wat groen zou zijn
waar ik mij neer kan leggen
waar ik luist'rend naar de zomerwind
iets van een diepe stilte vind
waar 'k niets meer hoef te zeggen

ik ben de woorden moe
de uitgekiende zinnen
ik zou zo graag opnieuw
zonder één woord beginnen

een stilte...zo intiem
daar in het jonge groen
mijn laatste pantomine
'n glimlach en 'n zoen