Hij schilderde in zijn vrije tijd, maakte mooie dingen, wij bewonderen.
Nu is hij niet meer, maar als je naar zijn penselen kijkt dan zie je dat hij geleefd heeft, ze
vertellen een verhaal van liefde en passie voor schilderen.
Hij had in zijn laatste maanden de penselen aan vlinderkind belooft.
Het deed haar wel wat en uit respect voor hem en zijn
materiaal maakte ik deze penselenzak die
zij op haar beurt zal koesteren.
2 opmerkingen:
Net gestart en zo al leuk lezen op je blog, ik blijf volgen! Wat een zalig stofje op de potloodrol.En wat een mooie boodschap, ik hoop dat de herinnering zo levendig blijft."Dood ben ik pas als jij me bent vergeten" zingt Bram Vermeulen, zo zal het nooit gebeuren, dat vergeten.Liefs, leen
dat is mooi.... de penselenerfenis en de rol waarin ze bewaard gaan worden.... heel speciaal!
Een reactie posten