Monsters op de trap

Wij hebben monsters op de trap!
Het is  spinnentijd.
En niemand heeft daar een probleem mee, integendeel, nuttige beestjes vind ik dat ;0)
Behalve de grootse dierenvriend hier in huis, de oudste.
Die neemt de raarste dieren vast, en is voor alles te vinden als het op dieren aankomt,
behalve spinnen. het is ook niet dat hij de angst van ons heeft overgenomen, want wij nemen die beestjes gewoon vast en zetten ze buiten.
Onlangs ging hij gaan slapen en ik lag juist in bed, de echtgenoot was nog beneden.
Toen ik plots, kreten hoorde op de trap.
Manlief kreeg een berichtje; " papa kom me helpen, er zit een monster op de trap!"
Ik had al een vermoeden wat er gaande was, toch maar even gedaan of ik lekker sliep.
En de papa is de zoon gaan redden van het monster.
Hebben jullie tips hoe je van je spinnenangst verlost geraakt :0)
Aan iedereen een fijn Halloween weekend!

                                                  

Ik recycleer; een jeans natuurlijk

Veel te leuk zo een jeans om zomaar weg te gooien :0)
Ik knipte het desbetreffende gat eruit, en keek naar de mogelijkheden.
En het werd deze tas.
Gerecycleerd: - jeans
- rits
- knopen
- kussensloop voor de binnenvoering
- restjes vilt
- restjes stof voor de afwerking
Nieuw: - lintjes
- stikzijde
Voorlopig liet ik er expres de kreukels in omdat ik dat wel iets vind hebben, en wie het niet graag ziet die strijkt ze er
gewoon uit.

Op de zijkant naaide ik drie lintjes en werkte de draagriem af met een grote knoop.

En dan die zakjes, die vond ik zo leuk aan de jeans dat ik er direct deze tas inzag, voor wie het graag ziet kan er als extra buttons op spelden.

Aan de andere kant van de riem naaide ik eveneens een grote knoop, verschillend van de eerste.
De lussen van de riem vond ik ook leuk om als detail te verwerken

Langs de rits stikte ik twee sierlintje

En binnenin maakte ik een strook met onderverdeling voor gsm, pennen, papieren zakdoekjes, portefeuille, ...
De binnenvoeing is gemaakt van de kussensloop.
Ik vertrok zonder patroon en keek wat de mogelijkheden waren, de tas is bedoelt als schooltas.
Er kunnen makkelijk grote kaften in meegenomen worden, lunchpakket,...

Feestelijke kroontjes

Voor een kleine prinses!

Dit kroontje is leuk om in een feestdoosje te steken voor de eerste verjaardag van je metekind of petekind, of je nichtjes of neefjes,..

De kroontjes zijn omkeerbaar en passen ieder kinderhoofdje door het stukje rekker dat er in verwerkt is.

De jongensversie!

Eveneens weer omkeerbaar, de kroontjes zijn verstevigd met een stevige plakkatoen, voor wie er graag de leeftijd op wil kan er een stukje klittenband op naaien en ronde vilten broches maken met cijfers bv 1, 2,3
(door de stofkeuze en lintjes koos ik voor eerder jonge kindjes, die eerste verjaardag is ook een mijlpaal, vooral voor mama en papa:0))

Slingers voor in de klas

Ons zusje heeft slingers gemaakt voor het kleuterklasje, eentje voor de jongens en eentje voor de meisjes

De slingers komen in een feestdoosje zodat ze bij iedere jarige uitgehaald kunnen worden

Rose, de prinsessenkleur bij uitstek :0)

Mijn vader keurde haar werk goed en gaf de hint om de vlagjeslijn samen te houden met roos geschilderde wasknijpers.
Schattig dat een man van 75 creatief gaat meedenken met zijn  kleindochter :0)

En voor de jongens, heerlijk fris groen, onze lievelingskleur, waarschijnlijk zouden we beiden voor het groen kiezen met onze verjaardag in plaats van voor het roze ;0)

Lets go party!
Nu nog de kronen in elkaar steken.

De tuttendoos

Mensen vragen wel eens heb je geen idee voor een cadeautje.
liefst iets klein, iets voor de kindjes om af te geven want je kent het wel, de baby heeft een rekening en je komt niet graag met lege handen. Ik maakte deze tuttendoos, het is jammer dat ik er geen jaren eerder opgekomen ben.
De oudste had niets, zeer makkelijk. Ons zusje was een duimer, wat dan weer moeilijk af te leren was, de jongste een frequent tuttenkind; en eerlijk zo een doosje op de kinderkamer, of op een schapje bij het verzoringsgerief had wel praktisch geweest, zodat de tutjes niet overal terecht komen.
De doos is heel makkelijk te maken. En als de baby nu geen tuttenkind is kan je hem voor nog veel andere doeleinden gebruiken, zoals een naaidoos
Nodig; - een theedoos ( deze komt van de action)
- eventueel verf ( voor als je de theedoos een ander kleurtje wil geven)
- lamineervellen
- Vintage papier of ander leuk papier ( verkrijgbaar in hobbywinkels of eventueel ook in de action)
- een leuk lintje of kantje dat bij het geheel past
- hobbylijm
- inhoud naar keuze

Werkwijze; - kies 3 soorten motieven die bij elkaar passen, snij op maat van de doos en lamineer deze
- indien je de doos wil verven, eerst verven en laten drogen
- dan kleef je de gelamineerde vellen aan de buitenkant, binnenkant en op de bodem.
- plaat de onderverdeling terug
- vullen en klaar
Voor de inhoud koos ik twee paar sokjes en een slabber, het tutje is juist voor de foto ( nog eentje van de jongste uit zijn bewaardoos). Dit kan je enkel kopen als je zeker bent dat de ouders er voor zijn en ook als je weet wat hun voorkeur van merk is; of je maakt een bijpassende tuttenbon. Een cadeaubon of geldbon is ook ideaal om in dit doosje te verpakken

Door de lamineervellen kan je de doos met vochtige doek en ontsmettende zeep even schoonmaken.
Als je de onderverdeling en de zijkanten binnenin blank laat zoals ik schuur dan alles mooi glad, eventueel eerst nog een vernislaagje opzetten met bio-vernis

En verder trakteerde ik mezelf op de bijna laatste bloemen uit de tuin.

De zon deed zo een deugd en dan even buiten huppelen en bloemen kunnen plukken.
In warm rood

en zacht roze!
Wat een rijkdom alweer!

Voor een vriendin die oma wordt

Laatst waren vrienden van ons op bezoek, ik moet je wat vertellen zei ze met twinkeling in haar ogen en een mooie zachte stem, " ik wordt oma". Mooier kan toch niet, oma's ze stralen trots uit, en een onvoorwaardelijke liefde voor hun kind en kleinkind. Mijn mama zegt altijd de kleinkinderen zijn het allerleukste wat er is .0)
En dus vond ik wel dat zo een toekomstige oma even verwend mag worden.
ik maakte een mini luiertasje met een knuffeltje erbij.
Het tasje bezit een handvat zodat je het aan de kinderwagen kan hangen, het is ook een ideaal formaat voor onderin het mandje van de kinderwagen

In de tas zit een verschoningsmatje dat ik maakte volgens de handleiding van By Kris.
Ik liet het stukje bovenaan weg en maakte het matje over de totale breedte langer
45 op 70cm

De labeltjes vond ik een heel leuk detail

In het tasje kan je een flesje, luiers, babybillendoekjes, een speen, een slabber,...kwijt

Aan de ene kant maakte ik 3 vakjes, aan de andere kant 2 vakjes.
En als oma uit de baby's is kan ze het tasje alsnog als toilettas gebruiken.

Het label is gemaakt van een stukje laken en textielstift.
tja als je niet naar de winkel kan moet je je redden met wat je hebt.

Ik naaide er als detail nog een paar grote knopen op

Het matje bevat onderaan 3 vakjes, handig voor billendoekjes, luiers,...

Het slabbetje heeft langs de achterkant de sterretjesstof.
In het uiltje zit een rammeldoosje. En toen het af was zag ik direct meer mogelijkheden, een speldenkussen, of wat kleiner voor een sleutelhanger of voor doopsuikertraktatie met een magneet in.
Zo zie je maar, niets zo welkom als een kleinkind, ik duim en geniet alvast mee!

Mijnen appelboom heeft mij graag gezien dit jaar

Mijnen appelboom heeft mij graag gezien dit jaar :0)
Man wat een weelde hing er in die boom, en lekker en onbespoten!
En dan gaat ge dromen van gegrilde appeltje met noten, opgevulde met wat je maar wil,
pannenkoeken met fliterdunne schijfjes, omgekeerde appeltaart, noem maar op

Dromen genoeg, maar heb je al eens in de keuken gestaan met twee krukken aan uw been (heup).
Dus hield ik het eenvoudig en werd het appelcake.
Van moes toestanden hou ik niet zo, ik heb graag nog een beet.

Het recept is er eentje van Sofie Dumont.
We hebben al vaker recepten van haar uitgeprobeert en die vallen altijd in de smaak.
En nu een tasje thee en nog even genieten en blij zijn omdat ik weer in de keuken kan vertoeven.

Een ovifant

Een waszak of een speelgoedzak, het liefst één met een olifant. Ik maakte de waszak al eens eerder met een aap.
Daar had ik een patroon van, de olifant heb ik zelf getekend.
Bij het maken moest ik terug denken aan de oudste, een enorme dierenvriend.
Buiten mama en papa waren zijn eerste woorden alle soorten dierennamen.
Uren kon hij geconcentreerd zitten kijken in boekjes om vervolgens alle dieren te benoemen.
Kijk mama een ovifant, waarop ik zei een olifant, oli-fant.
En hij dan ovi-fant met zo een triomfantelijke glimlach dat ik bijna niet meer durfde te verbeteren,
en het is goed gekomen ondertussen :0)
Nog eentje die ik nooit vergeet en waar ik elke keer aan denk als ik ze zie is de wif-waf ( een giraf)



Aan de zijkant verwerkte ik twee labeltjes

In het midden van de zak zit de opening om het speelgoed of de pyjama eruit te halen.
Voor de voering gebruikte ik de bolletjesstof die ik voor de binnenkant van de oortjes gebruikte

De kop van de olifant kan je eraf halen met klittenband en in een andere richting klitten 

En een staartje mocht uiteraard niet ontbreken.

Hartverwarmend

Hartverwarmend
- hartverwarmend waren jullie lieve en deugddoende reacties
- de hulp en genegenheid van familie en vrienden

Dank je wel allemaal, het deed verschrikkelijk deugd en was de ideale zalf op de wonde

( dit mooie kaartje kreeg ik van Hobby Es)

Jullie vragen je af hoe alles verlopen is?
De dag dat ik geopereerd ging worden kwam ik op mijn kamer en toen zag ik het even niet zitten, een pienter dametje keek mij van top tot teen aan en ik had van de stress alleen  maar iets van laat me alsjeblieft met rust en dat respecteerde ze.
Normaal gesproken vind ik graag het poortje naar iemands hart meestal bij mensen die om de een of andere reden hun deel al gehad hebben in het leven; maar in het ziekenhuis gebeurde het omgekeerde.
mijn kamergenoot zocht het poortje naar mijn hart en kwam er zich comfortabel nesten zonder dat ik het vroeg.

( Kransje en lief briefje van Katrientje van allles)

Mijn kamergenoot een meisje van 87, die me even de schrik aanjoeg omdat ze voor de tweede maal een nieuwe heup kreeg omdat het de eerste keer niet gelukt was ( gelukkig klopte het verhaal niet helemaal de eerste maal had ze  een spil gehad en dat sloeg niet aan van daar de tweede maal een volledige heup).Mijn schrik was dat ze ging liggen klagen, niets was minder waar, ze hupte de dag na de operatie vrolijk uit bed en liep de hele gang af, ik geraakte amper tot het eind van het bed. Zij de oudste en ik de jongste van de heupoperaties die week.
Omdat ze zo pienter was had ik enorm veel bewondering, klagen deed ze niet.
Elke knappe verpleger had ze gezien en draaide ze rond haar vinger en samen hebben we heel wat gelachen, we droomden van de limbo dansen en een goede cocktail drinken.
Ze kon niet genoeg zeggen hoe lief ze me vond, blozen deed ik ervan, en als ik naar huis ging begon ze te wenen.
Je komt me toch nog eens opzoeken vroeg ze.
Natuurlijk ga ik dat doen, het staat als eerste op mijn lijstje als ik terug met de auto mag rijden.

(Dit fantastische pakje, een droomboekje, een to do lijstje en een kaartje kreeg ik van .tonBoutonhttp://tonbouton.blogspot.com/.) 

Dat jullie er allemaal waren heeft me bijzonder geraakt in positieve zin!
Wat kan de wereld mooi zijn!
Door de narcose , een ontsteking en een vervelende allergische reactie op kleefpleister lukte het de eerste weken niet zo,
maar nu is mijn concentratie en mijn zin om van alles te gaan doen weer aan het terug komen en daar ben ik best blij om want ik heb het bloggen gemist.