De voordelen van de zomer 2011

We konden ons eens laten gaan in het dragen van botten.
En keuze genoeg nu; ik draag het om de een of andere reden graag.
Als kind had ik alleen saai blauw of groen.
En ik spring nog steeds heel graag in plassen, dat plenzen, dat geluid en dat dansen van de regendruppels, en als je er bij zingt, mag zelfs vals en heel luid, wel dan word het alleen maar leuker.

Ik vond dat de botten dit jaar kleur gaven aan menig festifalletje en evenement

Buiten de botten kan ik nog meer fantastische voordelen van deze zomer bedenken:
- we aten minder ijsjes wat weer goed was voor de lijn
- en als we er aten hadden we geen last van smeltgevaar
- ideaal verbouwweer en het stof komt minder stoffig over ( ja er is hier dus verbouwd)
- we hielden winterbarbecue
- de vuurkorf deed overuren en warme soepjes deden de rest
- wist je dat zo een picnicdeken met een isolatielaag ideaal is om rond je te slagen als je 's nachts rond je vuurkorf zit
- de zonnebrandolie is beperkt gebleven, en eigenlijk vind ik dat alleen maar voordeel want dat smeren plakt meestal
- ik heb vaak met mijn zonnebril opgezeten terwijl de zon al weg was, en die zonnebril gaf me wel een zomers gevoel
-op de terrasje was er altijd wel een plekje vrij en sommige hebben zelfs verwarming waardoor het aangenaam vertoeven is.
- ieder straaltje zon dat onze huid nu gaat verwarmen dat gaat zo deugd doen.
...

Mijn liefde voor botten brengt me tot het ideale cadeautje ( in mijn ogen althans)
Ik maakte er gepaste bottenzakjes bij, naar het welbekende knikkerzakje van Eloleo.
Het zakje heb ik hier al eerder gemaakt.

Mijn eigenste badmeester

Mijn eigenste badmeester.
Zijn belang: droge pootje
Het is een luxe zo een eigen badmeester of een luxebeest kan ook natuurlijk.

We gingen vandaag naar de levend erfgoedexpo in het provinciaal domein Puyenbroeck.
Dat mijn kids dierenliefhebbers zijn was al duidelijk, dus staat deze leuke uitstap jaarlijks op ons programma.
En ons Madam mag niet ontbreken. Terwijl de jongste kijkt naar gehoorzaamheid voor honden, draait die van ons haar wijselijk om, alsof ze wil zeggen, pfff het is nog wel vakantie en daar geniet ik van tot de laatse moment.

Deze avond een barbeque om het weekend of te sluiten,
als aperitiefhapje deze lekkere scampies naar het recept van Elza D

Ik heb een haat en liefde verhouding met paarden



Paarden, ik vind ze mooi van ver.
Maar van dichtbij sta ik doodsangsten uit en dat ruiken ze.
Ik vind ze immens groot en vooral onvoorstelbaar



Hoe dat komt?
Bizar want ik had als kind een pony en zat daar met veel plezier op.
De schrik is waarschijnlijk ontstaan door het paard van onze papa.
Dat beest sloeg altijd op hol bij hevig onweer, ooit stond hij eens in onze gang
( we waren aan het verbouwen en het beest had van schrik de voorlopige deur ingebeukt)
En bij een ander onverwacht onweer was onze papa er mee op de baan met een sulky, het beest is met wagen en al beginnen steigeren, onze papa kwam er niet al te goed vanaf, gebroken ribben en zo.
Ik denk dat ons mama de schrik toen onbewust op mij geprojecteerd heeft.

En toch kan ik er ook van genieten om er naar te kijken, dartelend in de wind.
Of lopend in kuddes in de Camargue.
Of documentaires over de shetlandpony , of de paarden in Mongolië of zuid Amerika in het wild
of gewoon hier bij ons aan de kust.
En om er eentje te maken heb ik ook geen angst, dat is alleen maar genieten.

Experimenteren met deeg, vormpjes en doosjes

Onlangs maakte ik muffins naar het recept van Photo copy.
Er was een klein probleem, ik was vooral de liefhebber van de blauwe bessen.
Mam, kan dat niet met chocolade was de vraag, dus ging ik experimenteren

Ook de siliconenvormpjes werden voor het eerst gebruik en ik moet zeggen dat ze plezant in gebruik zijn,
haal eerst de rand volledig los en klik dan de muffin eruit.

Uit mijn experiment kwamen volgende combinatie;
- framboos chocolade ( ik ben zot van deze combinatie)
- banaan  en chocolade ( enkel voor de heren hier in huis, want de dames lusten geen banaan)
- cocos, chocolade ( in plaats van yoghurt gebruik je dan cocosmelk)

En dan nog in een schoon dozeken
voor mijn snoepdoos (= het lief)

Pennenzakkentijd

Ons zusje heeft het afgelopen schooljaar voor de jarigen van haar klas telkens een pennenzakje gemaakt, de stofjes werden zorgvuldig gekozen , liefst naar smaak van de krijger.

De jarigen die in de vakantie verjaren mocht ze uiteraard niet vergeten, vandaar deze drie exemplaren.
Eentje met een provinciaals stofje voor een meisje met een wereldblik

Eentje voor de retro-liefhebber ( jawel met een oud stofje)

Een voor een liefhebber van paars

De handleiding vind je hier

Kids ontdekken spelenderwijs de wereld

Nodig: - blikken
- plasticfolie
- restjes patroonpapier
- atlas
- verf en sjabloneerpenseel
- lamineervellen en hobbylijm
- tijdschriften en gekleurd papier

zoek samen met de kids de werelddelen ( kijk of dit op je blik kan)

laat de kids met patroonpapier het werelddeel overnemen en uitknippen

leg het uitgeknipte deel op de plasticfolie en neem terug over

knip het werelddeel aan één stuk uit de plasticfolie, kleef de plasticfolie op het blik

sjabloneer het werelddeel op het blik, leer kinderen hierbij dat ze moeten deppen (meestal lukt dit goed en vinden ze dat wel leuk om te doen). Voor de wereldzeeën neem je verschillende tinten blauw en laat je de blikken volledig deppen.

Laat ze in tijdschriften letters zoeken om de werelddelen te vormen, leuk puzzelwerk.
Kleef dit op gekleurd papier en haal dit door de lamineermachine ( of platificeer)

Kleef dit op het blik met het juiste werelddeel;
Laat de kinderen nog wat figuurtjes knippen voor de zeeën bv een boot, een walvis, een ijsbeer, vissen,...
Op de top kan je "top of de world" vormen ( op de foto nog niet klaar)
Heel leuk voor verjaardagsfeestjes of een Vlaamse kermis, een familiefeestje of een straatfeest,...
Voor een straatfeest of een familiefeestje kan je met de straatnamen of de familienamen werken.
Om het simpel te houden met kleinere kindjes kan je ook gewoon kindertekeningen gebruiken.
Laat het feestje maar knallen!!!

De wereld aan je voeten

De wereld aan je voeten

                                                                      in één worp !

Of water aan je voeten

                                                              Of een blik op de wereld :0)

Madame flater en de lijstje die al eens veranderen

Ik ben een chaoot, en flaters zijn ook niet vreemd aan mij.

• Ik zoek tevergeefs achter het brood in de ijskast
• bij een bezoekje aan de dierenarstenschool in Gent maak ik kennis met een paar Nederlandse studenten, wij wonen niet ver van de Nederlandse grens, Zeeuws Vlaanderen wil ik zeggen op vraag van waar we zijn. Maar in plaats van Zeeuws Vlaanderen zeg ik Nieuw Zeeland (voor mij lijkt dat allemaal op elkaar), mijn kinderen hadden zoiets van haar kennen we niet
• ik heb een spellingsprobleem, dus de foute berichtjes die zijn van mij :0)
• bij mijn blogberichtje over de strandkabas had ik standkabas gezet en gepost, gelukkig kan je je fouten herstellen, en waren jullie zo braaf om niet te reageren
• kom ik in een groep rolstoelen terecht en omdat ik het behulpzame type ben, wil ik om iets lopen voor een van die mensen die wat aan me vraagt, waarop ik eerst zeg niet weglopen ik ben zo terug. Gelukkig konden ze er om lachen en kreeg ik het antwoord; ik denk niet dat we ver gaan lopen.
• ik kan de dingen ook al eens achterstevoren en ondersteboven doen
• ik ben ook een lijstjes mens, veel lijstjes, en sinds ik blog worden ze altijd maar langer, en ze veranderen ook al eens, het is in ieder geval een beetje steun voor een chaoot als ik, het schattige memo boekje kreeg ik van mijn petekind voor orde op zaken en veel plannen, veel lijstjes en nog meer chaos :0)

Wat help voor mij is de natuur intrekken en genieten van haar schoonheid, in het veld kan ik mijn hoofd leeg maken en alles loslaten.

En hopen dat ik niet de enige ben die af en toe een flater begaat

                                                                       

En zij, zij helpt ook
Zij ligt nergens wakker van, neemt je nooit wat kwalijk
en begroet je altijd even vrolijk!

Een strandkabas met een ander doel

Ik maakte deze strandkabas al eens eerder, nee naar het strand is ze nog niet geweest,
het is zo een lekkere zeultas voor van alles en nog wat.
We ontdekten ook dat er makkelijk grote tekenmappen in konden, en met de tekenmappen hadden we wel eens
een probleem omdat de meeste tassen net iets te klein waren, deze is perfect

Deze is voor een vriendinnetje van ons zusje. Voor een ander stof kiezen vind ik niet makkelijk,
zeker als je de persoon niet echt goed kent. Ons zusje koos dit dun tricotje en voor de binnenkant, okergeel in crèpestof.
Dat tricotje ging alle kanten uit en was te dun voor de tas. Oplossing, ik knipte het patroon uit een vrij stevige stof, zigzagde daar
het patroon in de tricotstof op en werkte op deze manier de tas verder af.
de tas is nu stevig en het beoogde stofje is verwerkt.
En als de zon er nu nog even wil doorkomen dan kan er misschien toch naar dat strand gegaan worden :0)

De zon(dag) die maak jezelf

Aan het weer daar kan je niets aan veranderen, zeuren helpt echt niet.
Ik heb hier een natuurliefhebber en een graag wandelende hond ter beschikking, dus reden  wij naar het
Verdronken Land van Saeftinge.
Heerlijk was het er, weinig mensen, we leken wel een beetje alleen op de wereld met enkel natuurlijke geluiden.
We genoten van de zuurstof en hadden even het gevoel alsof we in een stripverhaal zaten, zo mooi.
Ik zei het tegen vogelzoon, blijven we zitten, we gaan niet meer weg ;0)
Met tegenzin zijn we terug gereden, na eerst even deze foto te nemen, met de achternaam van mijn lief en mijn kids.
Ja dat kon ik niet laten en misschien print ik hem wel eens af voor op een pennenpot voor op de Vercautertjes hier in huis hun bureau, alhoewel een helblauwe hemel mooier zou zijn.
Of ik ga nog eens terug, leuk buren als je niet al ter ver van de Nederlandse grens woont.

En ons madam die zag dat het goed was, alleen het woord wandelen maakt haar al enthousiast

En om het zondag-gevoel compleet te maken bakte ik muffins, ik haalde een oud tafellaken tevoorschijn  met bijpassende koekjes schaal, koffie uit een bolkommmetje en de flow.
Moet je gewoon eens doen, ik waande me een beetje bij mijn meetjen ( de grootmoeder langs mijn vaders kant).
Zij was een vrouw uit de duizend, een grootmoeder die ik elk kleinkind van harte toewens.
Dat was niet om wat ze aan materiële dingen gaf, maar om haar uitstraling, haar liefde en genegenheid. Toen ze met mijn grootvader huwde had die reeds 14 kinderen, zelf heeft ze er nog 15 op de wereld gezet.
Jullie lezen het goed, mijn oma  kan zeggen dat ze een kroostrijk gezin had :0)
Iedereen was er altijd welkom en altijd had ze wel een tasje koffie en een koekje voor je klaar
en een liefdevol luisterend oor. Wat er niet meer is kan je soms missen en terwijl ik dit schrijf denk ik wat zit dat lieve vrouwtje met haar koekjesdoos en haar grapjes in mijn hart.

Deze lekkere muffins zag ik gisteren bij Photo Copy, ze had het receptje zelf bedacht,
echt een aanrader en als liefhebber van blauwe bessen kon ik dit echt niet laten, lekker!
Een fijne zon(dag) voor iedereen.

Vrouwen die kleur geven aan hun land

Mijn zusje is naar Guatemala geweest.
De vrouwen kleuren het land zei ze.
Ze heeft een indrukwekkend mooie reis gehad, een mooie mengeling van cultuur en natuur.

Wat mijn bewondering opwekt is het vele mooie handwerk, en het kleurgebruik, helder vrolijk, zo mooi.
Hebben jullie dat ook zo van die stofjes die je bijna niet durft te gebruiken, wel deze ga ik ook eerst nog even bewonderen.

Honderd en...één

Honderd en ...één
Het honderdste bericht en één jaartje bloggen.
Een heerlijk jaartje, waarin ik versteld stond van zoveel lieve mensen, zoveel creaties, zoveel fun!

Geen give away, wel een feestje, met de mensen waar ik dit jaar om de een of andere reden een bijzondere blogband mee heb, omdat we samen begonnen, elkaar begrijpen, voor de lieve reacties, of de mensen die er keer op keer zijn, waar je zelfs stiekem een beetje naar uit kijkt, of mensen die zomaar wat voor je doen zonder meer.
Deze mensen wil ik een "kaartje" toesturen, ik weet het er zijn er een paar op verlof(wat later mag ook), en eigenlijk zou ik nog veel meer mensen kunnen danken voor het leuke jaar, misschien het volgende blogjaar.
In ieder geval aan elke bezoeker, aan elke volger dank je wel voor de fijne  feed-back en de vele klikjes
Als deze mensen hun blog lezen mogen ze me een mailtje sturen dan krijgen ze in de loop van komende week hun "kaartje"
Katrientje vanalles
Hobby es
Moois van me
tonBouton
100% Heppie
Seni With love
Rosarood
l'heure bleue
Twee meisjes in de stad
Yane
Elisanna

Er zit papiermaché in onze genen

Al van toen ze klein waren heb ik ze leren werken met papiermaché,
van een krokodil tot een kangeroe werden gevormd.
Op verjaardagfeestjes werd het zeer gewaardeerd.
En nu ze groot zijn vinden ze het nog steeds leuk,
het zit gewoon in onze genen

Voor de staart werden echte veren gebruikt

Leuk toch wat je kan maken met een ballon, krant en karton

De snavel en vleugels zijn uit een kartonnen doos geknipt

De ogen van krant

Het handvat is van dubbelkarton bekleed met papierenplakband.

Voor de snoepjes kies je best snoepjes met een papiertje rond, als ze op de grond vallen zijn ze beschermd.

Voor de opening om de snoepjes en confetti er in te steken snij je met een snijmes twee zijden van een driehoek open

Vullen met snoepjes

en confetti, het gaatje dichtleggen en er terug een laagje krant of een stukje papieren plakband over kleven.
Je kan de pinata schilderen, of bekleven met crèpepapier of zijdepapier, naar wens.

Het feest kan beginnen!