Soms valt er meer te recykleren dan je denkt

Soms valt er meer te recycleren dan je denkt.
Ik kon mij vroeger ergeren aan die reclamekledij of zakjes die je ergens bijkrijgt. Daar is heel wat handenarbeid aan vooraf gegaan en wat doe je er  mee, vaak ligt  het er maar wat te liggen tot je een opruim beurt houd.
Tenzij je dingen vanuit een ander oogpunt bekijkt namelijk recycleren!
Neem nu deze sweater gekregen bij een grotere aankoop, de jeans ligt hier nu over het reclamelogo, maar ik zie niemand van ons lopen met een rode sweater, waarvan hij het aan zijn hals benauwd krijgt, waar je een appel in lijkt en nog eens met reclamelogo. Dus ging ik de sweater anders bekijken, mooi rood, veel stof en kwalitatief goede boordstof, en ik vond het juiste stofje niet uit mijn te recycleren stapel dat perfect matcht bij mijn jeans.
Toen brandde er een lichtje, ik ga eens in mijn reclamespullen kijken (daar valt echt veel uit te halen, verborgen schatten).
De lintjes komen uit mijn oude naaisoffertje ooit gekocht op de rommelmarkt, dat is een schatkist voor mij dat naaikoffertje, telkens je zo een schuifje opentrekt blijf je wat ontdekken :0)



Alles samen kwam ik tot dit kussen. Het was de eerste keer dat ik dit deed en dat viel reuze mee, plezant zelf, ga ik nog doen
Bij de verwerking van de jeans had ik zoiets van loopt het fout dan geeft het niet, je neemt gewoon een ander stukje.
Ik lette er op om het leven van de jeans te verwerken, dat is natuurlijk smaak, maar zelf vind ik dat wel een leuk accent

Voorkant de jeans uit mijn stapeltje te recycleren, achterkant de reclamesweater

Van de zakken van mijn jeans maakte ik een zakje voor de batterijopladers van mijn fototoestel, dat ligt los in mijn bureau en durft al eens tussen de schuif te zitten
(Yip, ik kreeg hulp van Marcel, net niet op de foto, wel de afdruk van zijn natte pootjes)

Vanaf nu zit het dus netjes opgeborgen.
ik gebruikte voor de twee kanten, een zak uit een twee verschillende jeans, binnenvoering eveneens jeans.